Blog

Yıkılmak zorunda kalan eski okulun izlerine saygı göstererek yeni yapıyı aynı ölçekte “öğrenme köyü” kavramıyla yeniden kurgulayan mimarlar, öğrenmenin yalnızca sınıflarda değil, doğanın her köşesinde gerçekleştiği bir mekan yarattı.

Kentsel alanlarda yaratıcılığı ve toplumsal katılımı destekleyen önemli araçlardan geçici (ephemeral) yapılar, kalıcı mimarinin sınırlarını sorgulayarak şehirlerin dönüşümünde deneysel alanlar oluşturur.

Yapay zekâ, bulut bilişim, Nesnelerin İnterneti (IoT) ve büyük veri teknolojilerinin gelişimiyle birlikte veri merkezleri, teknik verimliliğin yanı sıra çevresel sürdürülebilirlik ve kentsel bütünleşmeyi de gözeten yeni bir mimari anlayışın odağı haline gelmiştir.

Peyzajla bütünleşen yalın bir sığınak olarak tasarlanan ev, sessizliğin, sadeliğin ve çevreye saygının mimari ifadesidir.

Her detayı Japon inşa geleneğinden doğan fuşya renkli küçük ev, doğayla uyumlu yaşamın sade bir örneğini sunuyor.

Geçmişle bugünü buluşturan bu dönüşüm hikâyesinde 19. yüzyıldan kalma eski yapı özgün ruhu korunarak çağdaş yaşama uyarlanmıştır. Bu ev projesi, doğa, tarih ve mimarlığın zarif bir dengede birleştiği bir yeniden doğuş öyküsüdür.

Yeniden kullanılan malzemelerle inşa edilen ev projesi, avlu ve bahçesiyle kentsel yoğunluk içinde sakin ve esnek bir yaşam alanı sunuyor.

Avrupa’nın miras yapıları, görünmez bir tehlikeyle yüz yüze: Karbon sıkışması. Sigortacılar ve bankalar riskten kaçıyor, binalar hızla değer kaybediyor. Çözüm ise Barselona Yöntemi.

Ağaçların gölgesindeki bina, taşın sağlamlığını ve tonozun zarafetini buluşturuyor. Tonozlu ev, arazideki mango, chikoo ve jamun ağaçları korunarak onların etrafında kıvrımlı bir formda şekillendirildi.

Geleneksel mekânsal değerlerin çağdaş ihtiyaçlarla yeniden yorumlandığı evde otoyolun gürültü ve tozuna karşı yeşil bir tampon oluşturuldu.