Toprak yok, atık yok, böcek ilacı yok. Peki nasıl çalışıyor? Topraksız tarım, hidroponik nedir ve tarımın geleceği midir?
Sanayileşmiş tarım teknikleri, daha bol miktarda, daha ucuz, daha taze gıda tedariki anlamına gelse de bunlar ayrıca israfı teşvik ederek, kaynakları çok fazla zorlayarak ve kirlenmeye neden olarak çevreye tehdit oluştururlar.
BM Gıda ve Tarım Örgütü'ne göre her yıl üretilen tüm gıdaların yaklaşık üçte biri boşa gidiyor. Bu yaklaşık 1,3 milyar tondur ve bu da yaklaşık 1 trilyon dolarlık bir zarara eşittir.
2050 yılına kadar tüm gıdaların yüzde 80'i şehirlerde tüketilecek
Ellen MacArthur Vakfı tarafından yayınlanan bir raporda, kentlerin gıda üretimi ve tüketimindeki önemi vurgulanıyor: “2050 yılına kadar tüm gıdaların %80'inin şehirlerde tüketilmesi bekleniyor, bu hikayenin merkezinde olmalılar. Bugün sık sık kara delikler gibi davranıyorlar, kaynakları emiyorlar ama çoğunu boşa harcıyorlar ve çöpe gidiyor. ”
Kısmen bu, yiyecekleri kentsel alanlara taşıma ihtiyacından kaynaklanmaktadır. Bu, çok fazla gıda üretmek, daha sonra bunları paketleyip büyük mesafelere nakletmek ve nihayet insanlara satmadan önce depolamayı içeren büyük önem taşıyan bir süreç. Baştan sona, uzun bir olaylar zincirinin her adımında kaynakların kullanılmasını gerektirir. Liste uzun; yakıt, insanlar, araziler, binalar…
Çözüm topraksız tarım (hidroponik)
Buna bir cevap dikey çiftçiliktir. Araştırmalardan ve pazarlardan gelen tahminler, dikey tarım endüstrisinin 2024 yılına kadar 3 milyar dolar değerinde olabileceğini iddia ediyor. Gıdaların yoğun nüfuslu kasabalarda ve toprak kıtlığı olan şehirlerde yetişen bu yaklaşımın anahtarı, topraksız tarım yani hidroponik sistemler.
Hidroponik nedir?
Temel olarak, hidroponik, toprak kullanmadan su içinde mineral besin çözümleri kullanarak bitki yetiştirme yöntemidir.
Kelimenin kendisi iki Yunanca kelimenin bir birleşimidir: hidro, su ve ponein, zahmet anlamına gelir.
Karasal bitkiler, mineral besin solüsyonunda veya perlit, çakıl, mineral yün, genişletilmiş kil ve hindistan cevizi kabuğu gibi nötr bir ortamda kendi kökleri ile yetiştirilebilir.
Bitkiler, vermikülit, taşyünü veya kil topakları gibi bitkinin çevresine herhangi bir element getirmeyen atıl maddeler gibi çeşitli bileşiklere dayanır. Besinle zenginleştirilmiş su daha sonra bitkiyi besler.
Topraksız tarım, geleneksel yöntemlere göre avantajlar sunar.
Su miktarı da dahil olmak üzere büyüyen çevrenin dikkatli manipülasyonu ve yönetimi sayesinde, pH seviyeleri ve belirli besin bitkilerinin kombinasyonu daha hızlı büyümeye teşvik edilebilir. Haşere ve hastalıkların prevalansı gibi hava ve toprak sıcaklıkları da dikkatli bir şekilde kontrol edilebilir.
Net etki, verim artışı ve kaynakların iyileştirilmiş kullanımıdır. Kaynak tüketimine daha az israf edici bir yaklaşım, atıkların azaltılması, su stoklarının korunması ve böcek ilaçlarına, gübrelere ve diğer potansiyel olarak zararlı maddelere olan bağımlılığın azalması anlamına gelir.
Gıdaların boşa gitme eğiliminde olduğu değer zincirindeki nokta, gelişmiş ve gelişmekte olan ülkeler arasında farklılıklar göstermektedir.
Gelişmekte olan ülkelerde, gıda değer zincirinin daha önceki aşamalarında kayıplar ve atıklar ortaya çıkma eğilimindedir. Bunun nedenleri arasında, finansman ve uzmanlık eksikliğinden kaynaklanan tarım, mahsul yönetimi ve hasatla ilgili kısıtlamalar var. Gelişmekte olan ülkelerde gıda altyapısının ve lojistiğinin iyileştirilmesi, bu zorlukların çoğunun üstesinden gelmeye yardımcı olabilir.
Daha yüksek gelirli ülkelerde gıda genellikle daha sonra süreçte boşa harcanır.
Genellikle tüketici davranışlarından ve perakendecilerin mağaza içi indirim uygulamalarına yaklaşımlarından; yiyecekler “son kullanma” döneminin sonuna yaklaşırken yapılan başarısız indirimler, her zaman israf ve zarara yol açmaktadır. Bu durum, satılmamış yiyecekleri almak ve evsiz barınakları gibi başka yerler bulmak için etkisiz stratejilerle daha da engellenmektedir.
Zengin ülkelerdeki tüketiciler, Sahraaltı Afrika'nın (230 milyon ton) net gıda üretiminin neredeyse tamamı kadar (222 milyon ton) israf ediyor.
Bu arada, Birleşmiş Milletler Gıda ve Tarım Örgütü yetersiz beslenen insanların sayısının arttığını söylüyor: 2016'da 804 milyondu, ancak ertesi yıl 821 milyona çıktı.
Kaynak: weforum.org
Editor - yesilodak.com