Kendi kendine yeten, sürdürülebilir evin gök bilimci sahibi, mimardan oturma odasından çıkmadan kendisini yıldızlara götürmesini istedi.
Avustralya, Blackheath'te konumlanan Night Sky House, Peter Stutchbury Architecture tarafından astronom ve mühendis Basil Borun için tasarlandı. 120 yıldan uzun süre dayanacak şekilde inşa edilen tamamen kendi kendine yeten ev 158 metrekaredir.
Yapının en önemli mimari özelliği, 3,5 metre uzunluğunda, 2,5 metre genişliğinde, camsız ve yıldızlara bakmak için 20 derece güneye eğimli eliptik tavan penceresine (Oculus) sahip, geri dönüştürülmüş tuğlalardan yapılmış, kendi kendini destekleyen bir yapı olan parabolik tonozlu tavandır.
Tekerlekli sandalye kullanan Borun'un Pavo da dahil olmak üzere Samanyolu'ndaki en sevdiği takımyıldızları görebilmesi için tavan penceresinin doğru boyutunu ve yerini bulmak deneme yanılma yoluyla oldu. Tasarım ekibi tavan penceresinin prototip kesitlerini gökyüzüne tutarak, Borun'un istediği yeri buldu.
Geri dönüştürülmüş yalıtımlı çift tuğla duvarlar, ısıyı emmek ve serbest bırakmak için termal kütle sağlarken, konutun pasif ısıtma ve soğutma sisteminin merkezinde yer Oculus iki yönlü havalandırmayı mümkün kılıyor. (Latince "göz" anlamında olan Oculus, bir kubbenin merkezinde ya da duvarda yer alan daire şeklindeki açıklık. )
Yapının sürdürülebilirlik özellikleri şunları içeriyor: 48 adet güneş enerjisi paneli, 15,5 kW güç üretimi, 34 kW depolama, 2 adet elektrikli araç şarjı, 60 bin litre filtrelenmiş yağmur suyu tankı, güneş enerjisiyle sıcak su için vakumlu borular, hidrolik yerden ısıtma, enerji tasarrruflu aydınlatma ve az sulama gerektiren yerel bitkilerden oluşan peyzajdır.
Tuğla ev, tekerlekli sandalyeyi tek bir tur çevirerek evin herhangi bir yerine gidilebilecek şekilde tasarlanmıştır. Tonozlu oda bir katedrali anımsatsa da, etkileyici olmaktan ziyade kucaklayıcı ve davetkar hissettiriyor.
Mimari: Peter Stutchbury Architecture
Fotoğraflar: Brett Boardman, Michael Nicholson
Editor - yesilodak.com